Diccionario salia huo-español. Instituto Caro y Cuervo.
konopu
  1. konopu   [konopu]
     s. coroto var. d. kunupu, konupu.
    • Ejemplo pendiente.
    Observaciones culturales: konopu 'coroto'. Los sálibas hacen vasijas de totumo, calabazo o moriche. Las cortan por la mitad y hacen un recipiente que emplean para guardar cosas.
    Observaciones gramaticales: konopu 'coroto' sufija el morfema de clase nominal inanimado -pu: redondo o circular.
    Campo semántico "coroto": gwãxomo, konopu, ñĩde (palma)
  2. kunupu   [kunupu]
     s. coroto var. d. konopu, konupu.
    • Ejemplo pendiente.
    Campo semántico "coroto": gwãxomo, konopu, ñĩde (palma)
  3. konopumo   [konopumo] s. coroto de totumo var. d. konupumo.
    • Konopumona jiea ĩxã - En el coroto hay huevos. (Santos Heliodoro Caribana)
    • Ka'a kokojaxomo konopumo - Coroto de cargar agua. (Santos Heliodoro Caribana)
    Observaciones gramaticales: konopumo 'coroto de totumo' sufija el morfema de clase nominal inanimado -pu: redondo o circular y el morfema de clase nominal inanimado -mo: abultado y/o abierto por un extremo.